hy    |   fr

Զարկումն, ման

s.

cf. Զարկուած.

cf. ԶԱՐԿՈՒԱԾ.

Ի զարկմանէ բռնութեանց, ի բախմանէ փոթորկաց։ Զկտեալ դիպուածս այս փայտի զարկման։ Գաւազանի զարկումն. (Նար. ՟Զ՟Ա. եւ Նար. երգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զարկումն զարկմունք
accusatif զարկումն զարկմունս
génitif զարկման զարկմանց
locatif զարկման զարկմունս
datif զարկման զարկմանց
ablatif զարկմանէ զարկմանց
instrumental զարկմամբ զարկմամբք