hy    |   fr

Զրափառութիւն, ութեան

s.

vain glory, self-conceitedness.

cf. ՍՆԱՓԱՌՈՒԹԻՒՆ;
κενοδοξία;
Ամբարտաւանութեամբ, եւ զրափառութեամբ ամբարհաւաճութեամբն։ Սորա (ագահութեան) արմատն եւ մայրն եւ բղխումն՝ զրափառութիւնն է։ Ոսկ. յհ. II. 4.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զրափառութիւն զրափառութիւնք
accusatif զրափառութիւն զրափառութիւնս
génitif զրափառութեան զրափառութեանց
locatif զրափառութեան զրափառութիւնս
datif զրափառութեան զրափառութեանց
ablatif զրափառութենէ զրափառութեանց
instrumental զրափառութեամբ զրափառութեամբք