that deprives;
oppressive.
ἁδικήσας Որ զրկէ. զրկօղ.
Ոչ եւս ապաստան լիցին ի զրկիչսն իւրեանց. (Ես. ՟Ժ. 20։)
Սպան Մովսէս զզրկիչ եգիպտացին. (Նախ. ել.։)
Աղօթս ի վերայ զրկչին առնիցեմ. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 25։)
Հեզ առ զրկիչսն լինելով. (Խոսր.։)
Որ զրկի յումեքէ, անմխիթար է. ապա եթէ ինքն զզրկիչն զրկէ կամ հարկանէ, մխիթարեցաւ. (Լմբ. սղ.։)