cf. Ընդել.
ԸՆԴԵԼԱԿԱՆ որ եւ ԸՆՏԵԼԱԿԱՆ. ἑθισθείς consuefactus, assuefactus συνήθης familiaris Սովորական. անցեալ ի կարգ սովորութեան. եւ Ընտանեկան.
Ընդելական համարձակութեամբ ընդ մեզ խօսեցեալ. (Ոսկ. մտթ. ՟Ա. 1։)
Սովորականաւ ընդելականաւն հաւատասցեն երկիր պագանել խաչին փայտի։ Ընդելական կերպարանք. (Ագաթ.։)
Ընդելական սովորութեամբ։ Յընդելական սովորութենէն։ Ընդելական ընտանութեամբ. (Ագաթ.։ Մանդ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Ընդելական բանիւ, կամ բարբառով. (Իգն.։ Սկեւռ. յար.։ Բրս. ՟խ. մկ.։)
Սխալեալ անկայ իբրու զողողակ մթային ոչ ընդելական ի հաղբս մահու անզգայապէս. (Նար. ՟Ծ՟Ե։)