to oppress, to humble, to bring down, to debase, to throw down, to subdue, to humiliate;
to blunt.
ԸՆԿՃԵՄ կամ ԸՆԳՃԵՄ. κατάω, ὐποσκελίζω , կր. ἠττάομαι, ἠσσάομαι subigo, supplanto, convinco. կր. superor. Իբր Ի գուճս իջուցանել. չոքեցնել .... այսինքն Նկուն առնել. ընդ ձեռամբ նուաճել. կոխան առնել. վանել. ճնշել. յաղթահարել. տակը առնել, սըմքեցնել.
Ցրուեա՛ զնոսա զօրութեամբ քով, եւ ընկճեա՛ զնոսա. (Սղ. ՟Ծ՟Ը. 12։)
Որ վաղվաղէ ընդդէմ բանից, նախ նա ընկճի. (Առակ. ՟Ի՟Զ. 18։)
Ի բարբառոյ Տեառն ընկճեսցին ասորեստանեայք՝ հարուածովքն զոր հարկանիցէ զնոսա. (Ես. ՟Լ. 31։)
Ի ձեռն կնոջ զԱդամ ի դրախտէն ընգճէր. (Ոսկ. ի հերոդ.։)
Որոգայթ որսողին զինքն ընգճեաց. (Համամ առակ.։)
Եթէ սպառնաս, ընկճիմ։ Յամբարձումն գլխոյ՝ ընկճի։ Ընդ ընկճեալսն, եւ հաստատեալս։ Ի գուբն ինձ փորեալ ինքեանք ընկճեսցին. (Նար.։)
Ըստ արժանի պատժապարտութեանս ընգճեալ. (Նանայ.։)
Ըստ անհաստատ բոյս տաներսին, որ խորշակաւ հարեալ ընկճին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)
ԸՆԿՃԵԼ. որպէս ἑμποδίζω, ἑμποδαστατέω pedes implico, impedimento sum Ընկիճեալ կալ, արգել՝ խոչընդոտ լինել.
Վա՛յ է ինձ դուստր իմ, ընկճեցեր զիս, խոչընդակն եղեր ինձ. (Դատ. ՟Ժ՟Ա. 35.)
ուր հասարակ ընթերցուած յունաց է
Ոտնարգել եղեր ինձ, եւ խոչ յակն իմ. բայց կայ եւ օրինակ յն.
Խռովելով խռովեցեր զիս.
որպէս եւ եբր. է.
Ճնշելով ճնշեցեր. ուստի հյ. ընկճեցեր զիս, ի դէպ գայ կրկին ընթերցուածոց եւս.
որպէս եւ ասելն Նար.
Զնպատակն ի յետս ընկճեցեր։