Ծխելիք

adj. s.

cf. ԾԽԱՆԵԼԻՔ.

Բարձին ի բազում ուղտս ձէթ եւ մոմեղէն. Ծխելիս, հանդերձ մեծագինս. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ը.։)

Ի խորանին հրամայեցաւ խառնիլ առ ծխելիս աստուծոյ. (Նար. երգ.։)