s.

κράτος imperium, potentia. Զօրութիւն ընդ ձեռամբ ըմբռնիչ. իշխանութիւն. կարողութիւն. եւ Ստացումն.

Դղրդեալ լինին հրամանաւ զկալողութիւն ունօղ իշխանին. (Արիստ. աշխ.։)

Թերեւս վերստին արծարծիցի քոյն առաջնորդական պետութեան կալողութիւն. (Մագ. ՟Ա։)

Կալողութիւն ինչ հրապարակի. (Պղատ. օրին. ՟Զ.) իմա՛ որպէս ռամկապետութիւն. κράτος δήμου popularis potestas.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կալողութիւն կալողութիւնք
accusatif կալողութիւն կալողութիւնս
génitif կալողութեան կալողութեանց
locatif կալողութեան կալողութիւնս
datif կալողութեան կալողութեանց
ablatif կալողութենէ կալողութեանց
instrumental կալողութեամբ կալողութեամբք