cf. ԿԱՐԾԻՔ. δόξη.
Որ թուիցի զգայական գոլ անբան կարծմամբ. (Պղատ. տիմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարծումն | կարծմունք | 
| accusatif | կարծումն | կարծմունս | 
| génitif | կարծման | կարծմանց | 
| locatif | կարծման | կարծմունս | 
| datif | կարծման | կարծմանց | 
| ablatif | կարծմանէ | կարծմանց | 
| instrumental | կարծմամբ | կարծմամբք |