cf. Հեղձանիմ.
ՀԵՂՁԱՆԻՄ ՀԵՂՁՆՈՒՄ եւ ՀԵՂՁԻՄ եւ ՀԵՂՁՈՒՄ. πνίγομαι , καταπνίγομαι suffocor. Խեղդիլ՝ իրօք, նմանութեամբ կամ նեղսրտութեամբ, որ եւ Հեղձամղձուկ լինել. զիջանիլ. պայթիլ. հերձանիլ. խեղդուիլ, խեղդղդիլ, ճաթիլ.
Զոր եւ ի վերայ բոցոյ է տեսանել. (յընտանի իւրմէ ծխոյն հեղձանի. Բրս. գոհ.։)
Արկ խեղդ անձին իւրում, եւ հեղձաւ։ Դպիրք հեղձեալ են նախանձու. (Եփր. համաբ.։)
Հեղձնուին ի ծովուն։ Դիմեաց ի ծովակն, եւ հեղձաւ. (Մրկ. ՟Ե. 13։ Ղկ. ՟Ը. 33։)
Հեղձնուլ որպէս լեգէոն ի ծովուն։ Հեղձաւ ճշմարտութիւնն. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի ձմեռնային սառնամանեացն հեղձնուին. (Յհ. կթ.։)
Փշովք մեղաց հեղձեալս. (Նար. կ.։)
Եւ զի խօսել ոչ կարէին, յոգւոց հանելըն հեղձուին. (Շ. եդես.։)
Սատանայ հեղձեալ լինէր նախանձու. (Եւս. պտմ. ՟Ժ. 4։)
Զնշանս տեսեալ, եւ զբանսն լուեալ՝ հեղձնուին (կամ հեղձուին) դպիրքն. (Իգն.։)
Հեղձնուն տարակուսեալք, թէ ընդէ՞ր նմա՝ որ արդարն է, ոչ յաջողեաց. (Լմբ. իմ.։)
Եթէ առաւել քան զչափն լարեմք զեղբարսն, վաղվաղակի հեղձուն. (Վրք. հց. ձ։)
Զայսոսիկ յիշեալ՝ հեղձի ի մտի։ Եղբայր ոմն հեղձիւր ի չար եւ ի զազիր խորհրդոց. (Վրք. հց. ՟Ը. եւ ՟Ժ՟Զ։)