hy    |   fr

Հրընկեցութիւն, ութեան

s.

cf. Հրձգութիւն.

s.

Հրձգութիւն. հրացանութիւն. շանթ.

Շարժմանց ահագնից, եւ հրընկեցութեանց եղեալ ի բիւզանդիոն. (Խոր. ՟Գ. 52։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հրընկեցութիւն հրընկեցութիւնք
accusatif հրընկեցութիւն հրընկեցութիւնս
génitif հրընկեցութեան հրընկեցութեանց
locatif հրընկեցութեան հրընկեցութիւնս
datif հրընկեցութեան հրընկեցութեանց
ablatif հրընկեցութենէ հրընկեցութեանց
instrumental հրընկեցութեամբ հրընկեցութեամբք