vn.

cf. Ճգնիմ.

ձ.

որ եւ ՃԳՆԻԼ. Հանդիսանալ ի ճգնութիւն յո՛ր եւ է կարգի. առաքինանալ. նահատակիլ ընդդէմ. մրցիլ. կրթիլ.

Տկար մարմնով ճգնաւորեալ ազգի ազգի առաքինութեամբք։ Կուսութեամբ ճգնաւորել. (Յճխ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ի՟Գ։)

Զկուսութիւնն ճգնաւորիլ։ Հանապազամեռք ճգնաւորեալք. (ՃՃ.։)