Ընդելուզումն. յեռումն. (կայ եւ յն. էմադի՛դիս լ՛իթռս. իտ. մադի՛դա. cf. ԿԱՐՄՐԱՔԱՐ. որ եւ cf. ԱՐԻՒՆԱՔԱՐ.
Յոսկւոյ եւ յամենայն ականց հանդերձ մատիտմամբ եւ դռակոնառիւ։ Որպէս դրակոնտիկոն մատիտմամբն. (Մագ. ՟Ժ՟Գ. չ։)
Իսկ յասելն ի Գանձարանի.
Զոր արարեր յոգի գերակայ, մակամըտաց մատմամբ ստորակայ. իմա՛ կա՛մ մատիտումն, եւ կամ մատչումն։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | մատիտումն | մատիտմունք |
accusatif | մատիտումն | մատիտմունս |
génitif | մատիտման | մատիտմանց |
locatif | մատիտման | մատիտմունս |
datif | մատիտման | մատիտմանց |
ablatif | մատիտմանէ | մատիտմանց |
instrumental | մատիտմամբ | մատիտմամբք |