homicide, murder;
— կամաւոր, wilful murder;
— ակամայ, manslaughter;
— յանզգոյշս, homicide by misadventure.
cf. ՍՊԱՆՈՒԹԻՒՆ. φόνος, ἁνθρωποκτονία homicidium.
Ոչ ապաշխարեցին ի մարդասպանութենէ իւրեանց. (Յայտ. ՟Թ. 21։ Առ որս. եւ այլն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարդասպանութիւն | մարդասպանութիւնք |
| accusatif | մարդասպանութիւն | մարդասպանութիւնս |
| génitif | մարդասպանութեան | մարդասպանութեանց |
| locatif | մարդասպանութեան | մարդասպանութիւնս |
| datif | մարդասպանութեան | մարդասպանութեանց |
| ablatif | մարդասպանութենէ | մարդասպանութեանց |
| instrumental | մարդասպանութեամբ | մարդասպանութեամբք |