cf. ՄԵՌԵԼՈՒԹԻՒՆ. νέκρωσις.
Անապակութիւնն, եւ մեղաց մեռումն. (Պրպմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեռումն | մեռմունք | 
| accusatif | մեռումն | մեռմունս | 
| génitif | մեռման | մեռմանց | 
| locatif | մեռման | մեռմունս | 
| datif | մեռման | մեռմանց | 
| ablatif | մեռմանէ | մեռմանց | 
| instrumental | մեռմամբ | մեռմամբք |