tie, bond, union, knot;
articulated, composed of articulations;
— մտերմութեան, ընկերութեան, bonds of friendship, ties of society.
σύνδεσμος connexus, colligatio, legamen, vinculum. Ինչ մի յօդիչ եւ կապիչ. յօդ. զօդ. կապ. շաղկապ յո՛ր եւ է կարգի.
Յօդակապ կամ յօդակապք կամ յօդակապովն խաղաղութեան. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ Եւագր. ՟Ժ։ Նիւս. երգ.։)
Խաղաղարարք եղեն տիեզերաց, յօդակապք ի քաղանէ բաժանելոցն։ Մարդն է յօդակապ իմանալւոյ եւ զգալի աշխարհացս բնակչացս. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
ՅՕԴԱԿԱՊ. ա. Որ ինչ յօդիւք իցէ կապեալ.
Ոչ կարէին ոտքն յօդակապք հանդուրժել ժոյժ առնել բազմակոյտ յաղթանդամ մարմնոցն թանձրութեան. (Վեցօր. ՟Թ։)
Խոստովանութիւն յօդակապս բարառնութեան. (Նար. խչ.։)