adj.

even, equal, same;

adv.

cf. Նոյնպէս.

adj.

ἵσος aequalis, par. Նոյնպիսի. համանման. հաւասար.

Նոյնգունակ նշան եւ արուեստս ցուցանել. (Կիւրղ. ղկ.։)

Նոյնգունակ օրհնութիւնս միշտ ի բարձունս առաքել. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

adv.

ἵσως aeque, pariter. Նոյնպէս. հաւասարապէս. նմանապէս.

Զառաջին բարբառն զնման ամենեցուն նոյնգունակ լացեալ. (Իմ. ՟Ե. 3։)

Նոյնգունակ եւ զթիւ նահապետացն թուեն. (Խոր. ՟Ա. 3։)

Նոյնգունակ կրել զմահ եւ զտանջանս. (Կիւրղ. ղկ.։)

Երկու եւս նոյնպիսիք նոյնգունակ եղեալք (ծնեալք)։ Իւրոց ծառայիցն նոյնգունակ երեւելով։ Ընդէ՞ր բամբասէր չարի անուամբ. որ զբնութիւն նոյնգունակ՝ որպիսի եղեւն՝ պատէր. (Եզնիկ.։)

Նա նոյնպէս առաքինի մնայ ... նոյնգունակ առաքինի. (Ոսկ. փիլիպ.։)

Ոչ նոյնգունակ հայր նորա, եւ հայր մեր. (Սեբեր. ՟Ե։)

Նոյն օրէնքն զնոյն (սէր) պատուիրէին, այլ ո՛չ նոյնգունակ. (Նանայ.։)