to rub, to scour;
to impute, to ascribe, to attribute, to accuse of, to charge with;
— ընդ ափ, to rub out in the hand.
ψώχω, τρίβω, ἁποτρίβω եւ այլն. comminuo, tero, frico, excutio եւ այլն. եւ adhaereo, tango, tingo. Ափովք ճնշել. շօշափելով ճմլել՝ լեսուլ՝ մաշել՝ մանրել՝, տրորել՝ քերել. եւ Շօշափելով շաղել, շաղախել, մրոտել. քսել, քսքսել, ճզմել, աճռել, եւ մուր քսել, պլըշտըկել.
Կորզէին հասկ, շփէին ընդ ափ, եւ ուտէին. (Ղկ. ՟Զ. 11։)
Ի քարանցն հանելոյ ի ջրոյ, զոր ընդ միմեանս շփիցեն, եւ հանիցեն հուր։ Ի փայլատականցն՝ որ ի շփելոյ ընդ միմեանս հողմոյն եւ ամպոց՝ արձակին։ Յորժամ փայտ ընդ փայտի շփի, հուր ծնանի։ Աղիւ, կամ խորգով շփել զկողսն, զվէրսն, զմարմին. (եւ այլն. Եզնիկ.։ Վեցօր. ՟Գ։ ՃՃ.։ Հ.։ Տէր Իսրայէլ. եւ այլն։)
Առնեմ ինչ, շփելով եւ կամ այրելով ինչ. եւ կրեմ անցս, սափրեալ եւ կամ շփեալ յայլոց. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Բերան ի բերան համբուրեաց՝ շփելով ընդ նմա. (Բրսղ. մրկ.։)
Ընդ շաւիղս կորստեան նոցա շփեցան շաւիղք իմ. (Յոբ. ՟Լ. 13։)
Շփիցի ընդ այնոցիկ՝ որ տղմովն իցեն շաղախեալք։ Աղտեղացուցանել զմաքրութիւն, շփելով ընդ ախտս աշխարհիս։ Ոչ շփեցաւ ի նմա տեսակ ինչ ախտից։ Ոչ կարէ շփել զպատուական ակամբք. (Մանդ. ՟Ի։ Լմբ. սղ.։ Ի գիրս խոսր.։ Գէ. ես.։ Սկեւռ. աղ.։)
Զի՞ շփէք զինեւ զանպատշաճ կարծիսդ։ Զգործսն ինչ չկարէք խոտել՝ որ պտուղն են, եւ զվճիռ բամբասանացն զծառովն շփէք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 4. 17.)
յորմէ եւ (Երզն. մտթ.։)
Շփել փխրել ի մէնջ եւ թօթափել ջանասցուք. յն. ի բաց քերել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 6։)