condoling, deploring with another.
συνθρήνων, -νούσα luctus socius, -ia. Կցորդ եւ ընկեր ողբոց. արտասուակցորդ. սգակից.
Ոչ յարուցից ողբս, ոչ կոչեցից զողբակիցսն. (Ածաբ. մակաբ.։)
Շուրջ զիւրեաւ հայեցեալ կինն՝ ոչ զոք ետես յողբակցաց իւրոց. (Ճ. ՟Բ.։)
Ամենայն ոք ողբակից ինքեան առեալ զերեմիաս։ Ողբակից մեծ մեղաւորին (մանասէի), զնորին գոչումն երկրորդեցից եւ ես ընդ նմին. (Յհ. կթ.։ Նար. ՟Ժ՟Դ։)
ՈՂԲԱԿԻՑ. συνθρηνόμενος complorandus. Ողբալի յայլոց.
Գուցէ ոտնհար լինիցիք յարտաքին թշնամեաց, եւ ողբակիցք ի ներքին սիրելեաց. (Եղիշ. ՟Զ։)