adj.

cf. Չուառ.

cf. ԹՇՈՒԱՌԱԿԱՆ, ՀԷԳ, ՑԱԿԱՆԵԱԼ. ταλαίπορος, ἅθλιος miser.

Կորացաւ, մինչեւ զգետնեցաւ. անդ անկաւ չուառականն (կամ թշուառականն). (Դտ. ՟Ե. 27։)

Որ խաղան ընդ կանայս չուառականս. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 13։)

Յետ պատուիրաղանցութեան չուառական փայտին կերակրոյ. (Իսիւք.։)