adj.

narrow-minded, crack-brained, senseless, insensate, foolish, stolid, silly.

adj.

ἑνδεής φρενῶν, μικρολόγος եւ այլն. Որոյ միտքն է պակաս. յետնեալ ի հանճարոյ. անմիտ. յետսամիտ. խելքը պակաս, անխելք, բամպակը նօսր.

Զպակասամիտս յերիտասարդաց։ Ցպակասամիտսն ասէ։ Պակասամտացդ հրաման տամ. (եւ այլն. Առակ. ստէպ։)

Լաւ է պակասամիտն երկիւղած՝ քան որ լինէ մտօք, եւ յանդըգնի յանցանել ընդ օրէնս. (Սիր. ՟Ժ՟Թ. 20։)

Մարդիկ հանապազ յամենայնի տկարք են, եւ պակասամիտք, եւ մոռացկոտք. (Ղեւոնդ.։)

Ի պակասամիտ եւ ի փառախնդիր անձինս թերահաւատ մարդոց. (Փարպ.։)

Գոյ հնար եւ յաղքատութեանն առատամիտ լինել, եւ ի մեծութեանն պակասամիտ. (Ոսկ. հռ.։)