to cause, to do, to occasion, to make, to produce;
to pretend, to seek pretexts, to take as an excuse, to allege;
to dissemble, to feint;
— զանգիտութիւն, to play the simpleton.
ՊԱՏՃԱՌԵՄ ՊԱՏՃԱՌԻՄ. προφασίζω praetextum vel occasionem quaero. Պատճառ կցկցեալ. պատճառանս խնդրել, գտանել, ի մէջ բերել.
Ի պատճառել զպատճառս մեղաց։ Պատճառի իմն նա առ իս. (Սղմ. ՟Ճ՟Խ. 4։ ՟Դ. Թագ. 7։)
Որ զբազմաստուածեան պաշտամունսն մուծին, վկայեն եւ պատճառեն այսպէս. (Եզնիկ.։)
Պատճառեցին ըղձութիւնս, իբր թէ դիքն անդէն կամին զբնակիլն։ Ենանոս պատճառի արքայի, եթէ փրկանս խոստացաւ եւ այլն։ Որում ոչ հաւանեալ Մանաճիհր՝ պատճառէ զարքայ. (Խոր. ՟Բ. 13. 23։ ՟Գ. 7։)
Պատճառի զպատճառս մեղաց. (Բրս. գոհ.։)
Արդ զի՞նչ պատճառիս ո՜վ թշուառական, զի հատի զպատճառս քո. (Ոսկ. ապաշխ.։)
Մի՜ զընկերն պատճառեսցես։ Ամաչէր պատմել, եւ պատճառէր ինչ. (Վրք. հց. ՟Բ. եւ ՟Ժ՟Թ։)
ՊԱՏՃԱՌԵԼ. իլ. προσποιέομαι simulo, affecto, adjungo. Ձեւացուցանել. կցկցել. յօդել. կերպարանիլ. ձեւանալ.
Այլակերպեաց առաջի նորա զերեսս իւր, եւ պատճառեցաւ յաւուր յայնմիկ (որպէս թէ զայսահարութիւն)։ Եւ նա պատճառէր հեռագոյն եւս ուրեք երթալ. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ա. 13։ Ղկ. ՟Ի՟Դ. 28։)
Ամենայն որ այլազգ ինչ իցէ, եւ զճշմարտութիւն պատճառեսցի, յանդիմանեսցի. (Դիոն. թղթ.։)
Ես կամօք պատճառեցայ զանգիտութիւն. (Սեբեր. ՟Բ։)
Ոմանք ասէին՝ թէ անզգայ է. իսկ կէսքն՝ թէ ոչ, այլ պատճառէ՝ զի ապրեսցի. (Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի՟Դ.։)
Իսկ ՊԱՏՃԱՌԵԼ, իլ, որպէս Ներգործել, առթել, եւ յառաջ գալ ի պատճառէ իմեքէ, ոճ է յետնոց. զորպէս,
Գոյնն պատճառեալ ի նմանէ. (Ի գիրս առաքին.։ 1)