to quake, to totter, to start, to feel a thrill of fear, to shudder, to tremble, to quiver.
ՍԱՐՍԵՄ կամ ՍԱՐՍԻՄ. φρίσσω, -ττω horreo, horresco, reformido εὑλαβέομαι vereor, revereor ἠσυχάζω quiesco, sileo συστέλλομαι contrahor κάμπτομαι incurvor. (լծ. չարիլ. թ. սարսըլագ ). Դողալ. սասանիլ, սարսափիլ. սոսկալ. դղրդիլ. քսանմնիլ. ակնածել. կորանալ. վախնալ, տաշուիլ, սըստւիլ.
Եւ դեւք հաւատան եւ սարսեն։ Յերեսաց իմոց ոչ՞ սարսիցէք։ Սարսեցի յերեսաց ձեռին քո։ Որոց սարսեն յանուանէ նորա։ ի նմանէ սարսեցին կէտք որ ի ներքոյ երկինց։ երկիր երկեավ եւ սարսեաց ընդ յառնելն աստուծոյ ի դատաստան։ Սարսեաց կամ սարսէր երկիրս ամենայն առաջի նորա։ Սարսեցին անօրէնք յահէ նորա.եւ այլն։
Սարսէ ի գոչելսյն սաստիւ։ Եւ ես սարսեցի։ Պիղատոս սարսեաց յարդարութենէ փրկչին։ Սարսեցէք (ի մահուանէ), եւ սմին ակն կալարուք. (Եզնիկ.։ Դիոն. թղթ.։ իսուք։ Ոսկ. ննջ.։)
Ի սպառնալեացն սարսէին։ սարսիր ի սպառնելեացն. (Բրս. ՟խ. մկ.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։)
Ընդ որ սարսուցեալ՝ առնու՝ զնամակն։ Ի հրէից կասկածանացն սարսուցեալ եւ զօղեալ նստէին ի վերնատանն. (Ասող. ՟Բ. 2։ Նանայ.։)
Սարսին (կամ սարսեն) սերովբէք, դողան քերովբէք. (Ժմ. եւ Պտրգ.։)