love, predilection.
ՍԻՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ՍԻՐՈՒՄՆ. cf. Սիրելութիւն. ἁγάπησις.
Սկիզբն անփառութեան՝ պահպանութիւն բերանոյ, եւ ան անպատուութեան սիրողութիւն. (Կլիմաք.։)
Եթէ խնդրեալ էր աւազակն ամբարշտութեամբ, ոչ էր առեալ զմեծ պարգեւս իւր սիրողութեամբ. (Ճ. ՟Բ. եւ Ճ. ՟Ը.։)
Գինի եւ երգ ուրախ առնեն զսիրտ. (եւ քան զերկուսին սիրումն հանճարոյ. Սիր. ՟Խ. 20։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սիրումն | սիրմունք |
| accusatif | սիրումն | սիրմունս |
| génitif | սիրման | սիրմանց |
| locatif | սիրման | սիրմունս |
| datif | սիրման | սիրմանց |
| ablatif | սիրմանէ | սիրմանց |
| instrumental | սիրմամբ | սիրմամբք |