cf. Սխալանք.
ՍԽԱԼՈՒԹԻՒՆ ՍԽԱԼՈՒՄՆ. cf. Սխալանք.
Սխալութեանց ինչ ուղղիչ։ Պահեա ի մասնաւոր սխալութեանց, ի մեծագոյն գայթագղութեանց. (Մագ. քեր.։ Նար. ՟Զ՟Ա։)
Ազատ ի մեղայ մնալով՝ յաղթօղ մարմնականաց սխալմանց արար։ Որ առ իս կրին կրկին սխալմունք. (Խոսր. պտրգ. Նար. ՟Ժ՟Է։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | սխալութիւն | սխալութիւնք |
accusatif | սխալութիւն | սխալութիւնս |
génitif | սխալութեան | սխալութեանց |
locatif | սխալութեան | սխալութիւնս |
datif | սխալութեան | սխալութեանց |
ablatif | սխալութենէ | սխալութեանց |
instrumental | սխալութեամբ | սխալութեամբք |