cf. Սխալանք.
ՍԽԱԼՈՒԹԻՒՆ ՍԽԱԼՈՒՄՆ. cf. Սխալանք.
Սխալութեանց ինչ ուղղիչ։ Պահեա ի մասնաւոր սխալութեանց, ի մեծագոյն գայթագղութեանց. (Մագ. քեր.։ Նար. ՟Զ՟Ա։)
Ազատ ի մեղայ մնալով՝ յաղթօղ մարմնականաց սխալմանց արար։ Որ առ իս կրին կրկին սխալմունք. (Խոսր. պտրգ. Նար. ՟Ժ՟Է։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | սխալումն | սխալմունք |
accusatif | սխալումն | սխալմունս |
génitif | սխալման | սխալմանց |
locatif | սխալման | սխալմունս |
datif | սխալման | սխալմանց |
ablatif | սխալմանէ | սխալմանց |
instrumental | սխալմամբ | սխալմամբք |