cf. Սկսանիմ.
ἅρχομαι inchoo. Սկիզբ առնել. սկսանել. նախ զառաջինն առնել ինչ. կր. լինել.
Անդուստ եւ զհիմնարկութիւն սուրբ եկեղեցւոյ սկզբնաւորեցին. (Սհկ. կթ. արմաւ.։)
Սկզբնաւորեաց զբանն (վարդապետութեան ի լերինն). (Խոսր. պտրգ.։)
Զոր նախ քան զյաւիտեանս սկզբնաւորեաց, եւ ի լրումն ժամանակի կատարեաց։ Այնուհետեւ սկզբնաւորէր ի վարուցն յառաջատութիւն. (Սկեւռ. ես. եւ Սկեւռ. լմբ.։)
Արժան է հաստատուն հիմամբք սկզբնաւորել, զի մի ի փորձեաց անկանիցին. (Մխ. առակ.։ Սկզբնաւորեա ի մեզ զսրբութեան քո զերկիւղ. Գանձ.։)
Աւետիս քեզ մարիամ, զոր գաբրիէլ սկզբնաւորեաց. (Տաղ.։)
Միաշաբաթի է սկիզբն լինելութեան, զի անդուստ սկզբնաւորեալ երկին եւ երկիր. (Մամբր.։)
Շնորհեա կատարել զսկզբնաւորեալ մատեան մաղթանաց. (Նար. ՟Բ։)
Անսկիզբ բանն յանսկզբնական ի հօրէ, եւ սկզբնաւորեալ ի կուսէն մարմնոյ զգեցմամբ։ Անսկզբանն սկզբնաւորել, անժամանակին սկսանիլ. (Շար.։ Սկեւռ. ես.։)