to grow insolent, to become a rascal, to disobey, to revolt, to plague, to behave badly.
ἁτακτέω petulanter me gero ἁφίσταμαι descio, deficio. Խեռել. ըմբոստանալ. անկարգանալ. հեստել. անսաստել. գլուխ քաշել։
Ոչ երբէք ստահակեցաք առ ձեզ։ Ստահակեալ ապախտ առնել։ Յարարչէն իւրմէ ստահակեսցէ սիրտ նորա. (՟Բ. Թես. ՟Գ. 7։ Յուդթ. ՟Ա. 11։ Սիր. ՟Ժ. 15։)
Անձին մոռացեալ ստահակէ առ դատաստան. (Եփր. յենովք. եւ Եփր. յեղիա.։)
Նա չառնելով ստահակեաց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 20։)
Որ ստահակեն, եւ մոլին ի չարիս։ Երիտասարդն ի գաւազանէ ամայացեալ՝ ստահակէ. (Յճխ. ՟Ե։ Լմբ. առակ.։)
Կրկին եղիջիք օրինակ խեռեալ ստահակելոց։ Ստահակեալ ապստամբութեամբ յիւր թշնամեացն թիւ յաւելաւ։ Դիոգինէս՝ համբակ տեսանելով ստահակեալ, զմանկածուն տանջեաց. (Խոր. ՟Գ. 26։ Նար. ՟Ժ՟Դ։ Պիտ.։)