adj. s.

inferior, low;
lower part or end, bottom;
subterranean;
tartarus, hell;
— հայք, Lower Armenia;
— ասորիք, Coelesyria;
—ք երկրի, bowels of the earth;
ի —ս մտանել, to set, to go down, to disappear.

adj.

, , τὸ κάτω, κατώτατω, κατώτερος, -ρα, -ρον inferior, sublunaris, subterraneus. Որ ինչ է ի ստոր. ստորային. ներքին. խոնարհագոյն. վարի, տակի.

Էջ նախ ի ստորին կողմ երկրի. (Եփես. ՟Դ. 9։)

Իջեալ ի ստորին վայրս մահու. (Պտրգ.։)

Ստորինն՝ ներքին է. եւ որպէս մարմնովն ի գերեզման էջ ըստ այլոց մարմնոց, նոյնպէս եւ ոգւովն առ այլոցն մեռելոց ոգիս չոգաւ. (ոսր. պտրգ.։)

Աշխարհի՝ զոր կոչեմք ստորին. եւ սորին՝ որ է ստորինս, է ինչ մասն գէջ՝ զոր գետս եւ ծովս սովոր եմք կոչել. եւ մասն ինչ չոր՝ զոր ցամաք եւ կղզիս անուանեմք. (Արիստ. աշխ.։)

Ստորին հայք. (Եղիշ. ՟Դ։)

Ստորին ասորիք. որ եւ Կլէսուր. Κοιλοσυρία, κοίλη Συρία Coelesyria Syria inferior. ՟(Գ. Մակ. ՟Ժ. 69։ ՟Բ. Մակ. ՟Գ. 5. 8։ ՟Դ. 4։ ՟Ը. 8։)

s.

ՍՏՈՐԻՆՔ գ. Ստորին վայրք կամ իրք. սանդարամետք. եւ Վայրագոյն դասք հրեշտակաց եւ բնակիչք երկրի ընդ երկնաւ.

Կար զօրութեան իմոյ ընդ ստորինս երկրի. (Սղ. ՟Ճ՟Լ՟Ը. 15։)

Զաչս մտաց ընդ ստորինս ցնդեցին։ Խարիսխ քո յերկինս, դու ընդէ՞ր ի ստորինս կորանաս։ Վերինքն ուսանին, եւ ստորինքս վարդապետեն. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. համբ.։)