Սրբական

adj.

καθαρός purus, mundus ἀγνεύον, ἀγνευτικός, -όν sanctitatem servans, purificatus եւ այլն. Սուրբ. եւ Սրբազան. անարատ. ամբիծ. մաքուր. մաքրական. եւ Սրբարար. եւ Սրբութիւն.

Արանց սրբականաց, եւ կանանց պսակելոց. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)

Սրբական վարս ընծայեցուցանել։ Բարք սրբականք։ Վարս սրբականս ցուցցէ։ Սրբական վարս ստանալ։ Սրբական եւ մաքուր վարուց. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 1. եւ գծ։ Նար. երգ.։ Շ. մտթ.։ Սամ. երէց.։)

Սրբական անուանակոչութեամբ տեղեաց. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Տօնից, եւ կարգեալ հրամայելոց իւրաքանչիւր ոք սրբականացն (սրբութեանց), շրջացանիցն խնդրուածոց. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)