indignation, passion, vexation, anger, ire, spite, wrath, rage;
շիջուցանել զբոց սրտմտութեան, to stifle, smother or suppress the fire of one's indignation;
cf. Հրաբորբոք.
θυμός ira, indignatio ὁργή ( էօվքէ, էորքէ ) iracundia. Ցասումն. բարկութիւն. զայրոյթ. վառումն ոգւոյ ի վրէժխնդրութիւն սրտի մտօք.
Մինչեւ անցցէ սրտմտութիւն բարկութեան եղբօր քոյ ի քէն։ Սրտմտութեամբ իւրեանց սպանին զարս։ Անիծեալ սրտմտութիւն նոցա, զի յանդուգն էր։ Տէր մի՛ սրտմտութեամբ քով յանդիմաներ զիս.եւ այլն։
Սրտմտութեան առանձինն է՝ դիմեցումն հոգւոյ խորհրդեամբ չար առնելոյ, յորոյ վերայ նեղասրտեալն է. (Բրս. հց.։)
Սրտմտութիւն է եռանդն շուրջ զսրտիւն՝ արեանն, ի վերածխութենէ մաղձոյ կամ ի պղտորմանէ եղեալ. վասն որոյ եւ դառնութիւն ասի, եւ ցասումն. (Նիւս. բն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սրտմտութիւն | սրտմտութիւնք |
| accusatif | սրտմտութիւն | սրտմտութիւնս |
| génitif | սրտմտութեան | սրտմտութեանց |
| locatif | սրտմտութեան | սրտմտութիւնս |
| datif | սրտմտութեան | սրտմտութեանց |
| ablatif | սրտմտութենէ | սրտմտութեանց |
| instrumental | սրտմտութեամբ | սրտմտութեամբք |