scattering, dispersion;
defeat, rout, destruction.
δισκοπρισμός dispersio. Վարատելն, իլն. ցրումն. ցիրուցան ըլլալը.
Ի վարատման ձերում ի մէջ աշխարհաց. (Եզեկ. ՟Զ. 8։)
Տէ՛ր տեսանես զվարատումն երամոց աղաւնեաց քոց յորսորդաց չարաց։ Ողբամք դառնապէս զան ի միմեանց վարատմանն պատճառս. (Սարկ. աղ. եւ Սարկ. հանգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վարատումն | վարատմունք |
| accusatif | վարատումն | վարատմունս |
| génitif | վարատման | վարատմանց |
| locatif | վարատման | վարատմունս |
| datif | վարատման | վարատմանց |
| ablatif | վարատմանէ | վարատմանց |
| instrumental | վարատմամբ | վարատմամբք |