adj.

having the same lot or fate;

s.

copartner, sharer, fellow.

adj.

σύγκληρος, συγκεκληρόμενος consors σύννομος ejusdem ordinis եւ այլն. Կցորդ նմին վիճակի. բաժանորդ. հաղորդ. մասնակից. ժառանգակից. ընկեր.

Աշխարհիս խնդութեան՝ տրտմութիւն է վիճակակից։ Այն է կարգ հոգեւոր իրաց՝ ամենայն ուրեք փորձութիւնս վիճակակիցս ունել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 6. 8։)

Հիւանդութիւնք՝ մարդկան կենացս վիճակակիցք են. (Նիւս. կուս.։)

Անմահք են հոգիք, եւ վիճակակիցք անմարմնոցն. (Լծ. կոչ.։)

Ամբարտաւանութիւնն ի մարդկանէ դեւս գործէ, եւ նոցին տանջանացն վիճակակից առնէ. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)

Ի վիճակակիցն իւր աստեղն բնակութիւն գնացեալ. (Պղատ. տիմ.։)

Վիճակակիցք նաւաց, քանզի ի նաւաց անտի էր կերակուր նոցա. (Եփր. ծն.։)