the assigning destinies.
ՎԻՃԱԿԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ κληροδοσία distributio sorte facta. որ գրի եւ ՎԻՃԱԿԱՏՈՒԹԻՒՆ. Բաշխումն վիճակաւ. ժառանգութիւն.
Փոխանակ ապստամբութեան վիճակատուութեան (այսինքն ի վիճակէն տուելոյ ինքեանց) զկործանումն յարարչէն իւրեանց ի մերձաւոր տեառնէն ընդունէին. (Ագաթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վիճակատուութիւն | վիճակատուութիւնք |
| accusatif | վիճակատուութիւն | վիճակատուութիւնս |
| génitif | վիճակատուութեան | վիճակատուութեանց |
| locatif | վիճակատուութեան | վիճակատուութիւնս |
| datif | վիճակատուութեան | վիճակատուութեանց |
| ablatif | վիճակատուութենէ | վիճակատուութեանց |
| instrumental | վիճակատուութեամբ | վիճակատուութեամբք |