hy    |   fr

Վնասապարտութիւն, ութեան

s.

guiltiness, guilt, culpability.

s.

Վնասապարտն գոլ կամ գտանիլ. յանցաւորութիւն.

Վնասապարտութիւն օձին առ ի պատժականութեան գտանել պարտաւորութիւն. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վնասապարտութիւն վնասապարտութիւնք
accusatif վնասապարտութիւն վնասապարտութիւնս
génitif վնասապարտութեան վնասապարտութեանց
locatif վնասապարտութեան վնասապարտութիւնս
datif վնասապարտութեան վնասապարտութեանց
ablatif վնասապարտութենէ վնասապարտութեանց
instrumental վնասապարտութեամբ վնասապարտութեամբք