cf. Վրէժխնդիր;
defensive weapon;
means of defence;
—ք կնճի, razors;
—ք փղի, tusks of an elephant.
κολαστής castigator, ultor ἁμυντήριος idoneus vindictae. Վրէժխնդիր ոք, եւ գործի նորին. պատժողական ինչ. եւ Զէն հարկանելոյ եւ պաշտպանելոյ.
Ի վերայ անցեալ նստին վրիժակք արեան. (Փիլ. քհ. ՟Ժ՟Բ։)
Խղեալ համառօտ զվրիժակն իրաւանց մահուն հասելոյ. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Որ ոք սրտմտէր առ դաւիթ, ինքն լինէր վրիժակ նմա աստուած. (Համամ առակ.։)
Վասն զի զեղջերացն զղինական զօրութիւնն ի բաց ընկեցին, իբր ի սպառազինութենէ վրիժակացն մերկք եղեն։ Երեւի վրիժակացն գործեաց ի նմա բազմութիւն. (Փիլ. լիւս.։)
Առիւծն մերկացեալ ի ճիրանացն եւ ի ժանեացն՝ ջարդեալ լինէր քարամբք, վասն զի ոչ ունէր զվրիժակսն. (Ոսկիփոր.։)
Զամենայն զվրիժակ զինուց եւ զվահանս տանել ի ցուցեալ եւ կազմեալ զինանոցս. (Պտմ. աղեքս.։)
Զդիր եղջերագեղ վրիժակացն (արջառոյ)։ Հեռագոյն վրիժակօք նետաձգութեանն կարծիս տալ անարութեան։ Սրովն եւ այլովք պատերազմական գործւեօք ոչ կարէր համարձակութիւն բերել զվրիժակն. (Պիտ.։)