ՏԱՐԲԵՐԵԼ. διακρίνω discerno. Որոշել, զանազանել. խտրել.
Որ շունչ բոլոր զգայնոց շնորհէ, հոտոտելեօքն ոչ տարբերէ (ի մահուն իւրում). (Շ. խոստով.։)
ՏԱՐԲԵՐԵՄ, եցի. չ. ՏԱՐԲԵՐԻՄ, եցայ. ձ. διαφέρω, -ομαι differt. Տարբար գոլ. որոշիլ. զանազանիլ.
Տարբերէ՛ ունակութիւն ի տրամադրութենէ վասն տեւողագոյն եւ յոգնամանակագոյնն գոլ։ Տարբերի եւ քար ի քարէ զօրութեամբ իւիք. (Արիստ. որակ.։ Նիւս. բն.։)
Ջուր հուր որպէս հեռի ունին զգոյացութեանն եւ զորակութեանն բան, այսպէս եւ տարբերեալ տայցեն զներգործութիւնն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Հասարակաբար տարբերիլ այլ այլոյ ասի այլութեամբ զանազանեալ. եւ յատկապէս տարբերել այլ այլոյ ասի, յորժամ անանջատելի պատահմամբ այլ այլոյն տարբերիցէ. (Պորփ.։)
ՏԱՐԲԵՐԻԼ. տատանիլ.
Շրջօղ միայնակեաց՝ խռիւ անապատի. սակաւ ինչ զտեղի ունի, եւ դարձեալ տարբերի։ Միշտ ի յուզմանիէ մեղացն ալեաց տարբերիմք։ Սահեալք նշդեհութեամբ, եւ ի մէջ այլալեզու ազանց տարբերեալք. (Նեղոս.։ Լմբ. պտրգ. Շ. ընդհանր.։)