to speak imperiously, lordly;
seriously, sensibly.
Արդ ահա ընդ միտ ածեալ, առ աստուած տիրաբանէ։ Մի՛ ոք կարծեսցէ ի վերայ աստուծոյ զստուերս իսկապէս տիրաբանիլ։ Իսկ աստ բարբառք տիրաբանեալք. (Փիլ. լին. ՟Բ. 54. եւ իմաստն։ Ոսկ. ղկ.։ Տիրաբանեն՝ զբավանդակ զերկին նմա առանձինն ստանալ. Եփր. աւետար.։)