domination;
despotism, absolute authority.
αὑθεντία auctoritas. Տիրական պետութիւն. ինքնիշխանութիւն. ճոխութիւն.
Արդարեւ տիրութեանն եւ տիրապետութեան անդադար փափաքեալ. (Մաքս. ի դիոն.։)
Զի՞նչ նշանս արարեալ, կամ զի՞նչ գործէ. գործ տիրապետութեան, որ լիապէս ցուցանէր զմեծ իշխանութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 22։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տիրապետութիւն | տիրապետութիւնք |
| accusatif | տիրապետութիւն | տիրապետութիւնս |
| génitif | տիրապետութեան | տիրապետութեանց |
| locatif | տիրապետութեան | տիրապետութիւնս |
| datif | տիրապետութեան | տիրապետութեանց |
| ablatif | տիրապետութենէ | տիրապետութեանց |
| instrumental | տիրապետութեամբ | տիրապետութեամբք |