praising with another;
glorified together.
(իբր ներգ) συνδοξόλογος, συνδοξάζων conglorificans. Ի միասին փառաբանօղ. ձայնակից ի փառաբանել զԱստուած. երգակից. սինդօքսա՛զօն.
Մտանել եւ սրբոց հրեշտակաց, եւ լինել պաշտօնակից մեզ, եւ փառաբանակից քումդ բարերարութեան։ Փառաբանակից ինէր նոցա, եւ օրհնաբան Աստուծոյ։ Հրեշտակք Աստուծոյ՝ մխիթարիչք եւ փառաբանակիցք են ինձ։ (Պտրգ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ. ՟Ժ՟Դ։)
Եւ իբր կր. συνδοξασμένος, συνδοξολογουμένος conglorificatus. Ի միասին փառաբանեալ. փառաւորակից.
Զհոգին Աստուծոյ, զոր ամենայն գիր հին եւ նոր՝ ընդ հօր եւ ընդ որդւոյ թուակից եւ փառաբանակից ասէ զնա. (Աթ. ՟Ա։)
Փառաբանակից հօր՝ որդի։ Փառաբանակից հօր՝ որդի։ ՓԱռաբանակից հօր եւ սուրբ հոգւոյն. (Շար.։)