Փարատեցուցիչ

adj.

ՓԱՐԱՏԵՑՈՒՑԻՉ ՓԱՐԱՏԻՉ. Որ փարատեցուցանէ. փարատօղ.

Փարատեցուցիչ նշանակեն ձայնս. (Մագ. լ։)

Յիսուս լոյս ի հօրէ ծագեալ փարատիչ խաւարի։ Տրտմութեանն փարատիչ. (Իգն.։ Պիտ.։)