riches, opulence, abundance, wealth.
πλοῦτος divitiae, opes, opulentia, copia. Ճոխութիւն. մեծութիւն. ընչեղութիւն. ինչք. հարստութիւն, մենծութիւն.
Որ յաղքատութեանն է փարթամութիւն, ի տկարութեանն զօրութիւն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
Անդ ոչ ուրեք պետութիւն, եւ ո՛չ փարթամութիւն, կամ փառք, կամ զօրութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 42։)
Ընկալեալ զփառաց փարթամութիւն. (Յհ. կթ.։)
Զիմանալեացն փարթամութիւն (կամ փարթամ մեծութիւն). (Նար. կուս.։)
Յո՞րչափից զրկեցեր զանձն քո բարութեանց, եւ ուրախարար փարթամութեանց. (Մաշկ.։)
Արժանաւոր փարթամութեամբ վախճանեալ, բազում ինչս եւ ոսկի եթող նմին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
Ըստ փարթամութեան գերունակութեան տարբերեալ. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Լայնաբար ասի.
Փարթամութեամբ բանից։ Փարթամութիւն իմաստութեան եւ գիտութեան։ Ամենաբարւոք փարթամութիւն վարուց. (Աթ. ՟Թ։ Ճ. ՟Գ.։ Սարկ. աղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փարթամութիւն | փարթամութիւնք |
| accusatif | փարթամութիւն | փարթամութիւնս |
| génitif | փարթամութեան | փարթամութեանց |
| locatif | փարթամութեան | փարթամութիւնս |
| datif | փարթամութեան | փարթամութեանց |
| ablatif | փարթամութենէ | փարթամութեանց |
| instrumental | փարթամութեամբ | փարթամութեամբք |