adj.

desirable, covetable.

adj.

ՓԱՓԱԳԵԼԻ կամ ՓԱՓԱՔԵԼԻ. ὁρεκτός appetendus, optabilis. Արժանի փափաքելոյ. տենչալի. ցանկալի.

Եւ ոչ՝ եւս որում կարօտանայ, զվերջին փափագելին ունիցի արդէն իսկ. (Առ որս. ՟Է։)

Զի՞նչ փափաքելի քան զերանութիւնն. (Եփր. դտ.։)

Յոյժ տենչալի էր ինձ եւ փափաքելի՝ ո՛չ այլոց զիս, եւ ոչ զայլս ինձ լինել ի թշնամութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Ի փափաքելիսն երթալ.. . զփափաքելիս ամբծութեան ի դէմս ածեալ. (Խոսր.։)

Ժառանգս դժոխոց՝ եւ ոչ փառացն փափաքելեաց. (Նար. ՟Է։)