cf. Քրքիջ.
ՔՐՔԱՆՔ ՔՐՔԻՋ. γέλως risus καγκασμός cachinnatio, risus effusus. եւ բայիւ ἁνακαγχάζω in cachinnos erumpo. (լծ. Կարկաջ. եւ կրկջաձայն) Ծաղր բարձրաձայն կամ լսելի. քը՛ր քը՛ր. կամ քա՛հ քա՛հ ծիծաղ.
Զայրագնեալ ի վերայ սրբոցն տնօրէն իշխանն յաղագս թշնամանացն, որպէս թէ ի թագաւոր կողմն դարձուցին սրբոքն զքրքանս. (Փարպ.։)
Ոչ գոյր ի միջի նոցա ծաղրս եւ քրքիջ ամենեցուն կայցէ։ Ընդ խաղ կամ բարի ինչ (այսինքն զուարճախօս) բանս՝ վաղվաղակի ամենեքին զքրքիջ բառնան։ Մխիթարիցեմք ժպտելով, եւ ո՛չ զքրքիջ բառնայցեմք, եւ հանապազ ի ծաղր հատանիցիմք։ Ծաղր առնիցէ, քրքիջ բառնայցէ. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. եբր.։)