ԱՆԴՈՅՐՐ կամ ԱՆԴՈՅՐ. cf. ԱՆԴՈՐՐ, իբր ընդարձակ, եւ ընդարձակութիւն.
Երկնչիմ, մի՛ գուցէ զանդոյր ճանապարհ գնայցես. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Ճանապարհ անդոյրր. (Յճխ. ՟Դ։)
Ծով մեծ եւ անդոյրր։ Արար անդոյրր նեղութեանն. (Լմբ. սղ.։)
Ամենայն դիւրաւ քակտի անկանի ի վայր, եւ յանդո՛յր վախճան կործանի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15.) իբր անդիւր, դժուարին. որպէս ունի յն։