ԱՆՁՐԵՒԱԾՈՒԹԻՒՆ ԱՆՁՐԵՒԱԾՔ Ածելն զանձրեւ. գալն անձրեւի. տեղալն. տեղատարափ.
Զառօրեայ անձրեւածումն նշանակէ. (Շիր.։)
Բուքք եւ անձրեւածք. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Իբրեւ քրտմամբք ծածկեալ էին երեսք երկրի, որ յանձրեւածսն սովոր է լինել. (Կիւրղ. ծն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անձրեւածութիւն | անձրեւածութիւնք |
| accusatif | անձրեւածութիւն | անձրեւածութիւնս |
| génitif | անձրեւածութեան | անձրեւածութեանց |
| locatif | անձրեւածութեան | անձրեւածութիւնս |
| datif | անձրեւածութեան | անձրեւածութեանց |
| ablatif | անձրեւածութենէ | անձրեւածութեանց |
| instrumental | անձրեւածութեամբ | անձրեւածութեամբք |