Առաքելի.
Եւ զաւետիսըն հայրական, ասէր ինքեամբ առաքական. (Շ. խոստով.։)
Զգիւտս իմաստիցն եւ զբանիցն առաքականս առ ի յարմարութիւն խնդութեամբ ընկալեալք. (Բրս. գորդ. յն. իբր հանդիսական։)
ԱՌԱՔԱԿԱՆ ՀՈԼՈՎ. վարի ի Հին քեր. որպէս Գործիական. ա՜վ, մարդով, գրիգորով։
Առաքական առնչիւն վարեսցին յայս, ասելով. իմաստունն իմաստութամբ է իմաստուն։ (Ուստի եւ Վահր. երրորդ.)
Եւ որպէս Բացառական.
Առաքականն, ի պետրոսէ. հայցականն, զպետրոս։
cf. ՑՈՒՑԱԿԱՆ, եւ cf. ԹՂԹԱԿԱՆ, եւ cf. ՏՐԱԿԱՆ։ Պատճառ շփոթութեան է, զի առ յոյնս եւ լատինս գործիականն է նոյն ընդ տրականի. իսկ բացառականն յունաց կազմի ի սեռականէ. որպէս եւ լատինացւոցն հասարակօրէն ի տրականէ կոչեցելոյ աննախդիր բացառական։
Ի ԲԱՑ ԱՌԱՔԱԿԱՆ. cf. Ի ԲԱՑ եւ այլն։