adj.

stormy;
snowy, full of snow.

adj.

Որ բերէ՝ առնէ՝ պատճառէ զբուք, զմրրիկ, զձիւնաբեր.

Հողմք բքաբերք (կամ բքարար). (Խոր. ՟Գ. 68։)

Բքաբեր եւ ահարկու հողմոց. (Արծր. ՟Ե. 11։)

Բքաբեր հողմով. (Նար. ՟Ի՟Ե։)

Ի զանազան հողմոց բքաբեր շնչմանց. (Լմբ. եկեղ.։)

Եւ Որ բերէ յինքեան զբուք. բքով լի.

Զբքաբեր լերամբք, զտապացեալ դաշտօք։ Բքաբեր կենցաղոյս. (Սկեւռ. աղ.։ Անան. եկեղ։)

Ոչ ի ժամանակս ձմերայնին, եւ ի բքաբեր գիշերային հին օրինացն. (Մխ. ապար.։)