enamel.
ԳՐԱԿՈՆՏԻԿՈՆ կամ ԴՐԱԿՈՆՏԻԿՈՆ. Բառ անյայտ ըստ ձայնին, յայտնի ըստ իրին. Նիշ գունոյ գծագրեալ եւ դրոշմեալ հաստատութեամբ ի վերայ իրիք ի բնէ կամ արուեստիւ որպէս երակ ինչ.
Սակաւ ինչ արեան նիշ ունելով յաչսն, որպէս գրակոնտիկոն ի վերայ ոսկւոյ. (Խոր. ՟Բ. 49։)
Որպէս գրակոնտիկոն շարամանաբար մակ ոսկւոյ մածեալ մատիտմամբն. (Մագ. ՟Լ։)
Իսկ ի Պղատ. տիմ. նոյն բառ գրի ԴՐՈԿՈՆՌԻԿՈՆ ի տեղի յն. ἕγκαυμα inustio այսինքն խարումն (կամ այրեցմամբ որոշումն),
Բազում անգամ վերստին հարցանելովն՝ իբրու նշանակք ինչ դրոկոնռիկոնով անջինջ գրոյ յարատեւականք եղեն առ իս բանքն։