ԵՐԿՐՈՐԴԱՆՔ որ եւ ԵՐԿՐՈՐԴՔ. Երկրորդ անգամ ամուսնացեալք, կամ երկրորդ պսակ.
Զկուսանացն իբրեւ երկրորդանացն (ի լս. երկրորդականացն) առնելով տխուրս եւ անկատարելագործ հարսանիս. (Յհ. իմ. ատ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | երկրորդանք | |
accusatif | երկրորդանս | |
génitif | երկրորդանաց | |
locatif | երկրորդանս | |
datif | երկրորդանաց | |
ablatif | երկրորդանաց | |
instrumental | երկրորդանաւք |