adj.

ԶՐԱՀԱՊԱՏ ԶՐԱՀԱՎԱՌ. Զրահիւք պատեալ, վառեալ. սպառազէն. յն. զրահաւորեալ. τεθωρακισμένος.

Կողինաւորք եւ զրահապատք շողայցեն. (Ոսկ. մտթ. ՟Գ. 16։)

Վառեալքն զրահավառք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)